موقت _ +٤٠

شاعر می‌فرماد:

چه مرگته دل من!

چرا نمی‌خوابی؟!

+ فحش ناموسی رو زبونم نمی‌چرخه؛ اما نفهم که می‌تونم بگم! نفهم! بیشرف! بیشعور! دل! دل! دل!

+ اون یکی شاعر از میانه‌های مجلس جامه می‌دره و فریاد می‌کشه:

نشد یک لحظه از یادت جدا دل

زهی دل! آفرین دل! مرحبا دل!

دیده می‌شه که باقی شاعرای مجلس خراب شدند سرش که دفعه دیگه گندکاریای دلِ ... رو با مفاهیم شاعرانه توجیه نکنه! شیم آن یو ای شاعر گور به گور شده. تا کی تحریک احساسات مردم! تا کی اشک گرفتن از این دختر بیچاره! شیم آن یو! شیم آن یو! 

+ چه مرگته دل من..

+ بعضی ها هم بروند به درک. الله یعلم أنا لا نحبکم، و لا نلومکم أن لا تحبونا‌.