گوشتِ هم، استخوانِ هم

من
من «تصمیم» را در باغ دست‌هایم می‌کارم
«تبدیل» می‌شود. به عمل می‌نشیند،
آن وقت، شکوفه‌ی این تصمیم مبدل،
می‌تواند از اشک،
از خون
از فریاد
مایه‌ور شود.

استاد علی صفایی حائری